Στην περίπτωση νέων δραστήριων ατόμων (< 60 ετών), που ασκούν βαριά χειρωνακτική εργασία, και ιδίως όταν ο πόνος εμφανίζεται στις ακραίες θέσης κάμψης και έκτασης, το πρώτο στάδιο στη χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του αγκώνα είναι ο αρθροσκοπικός καθαρισμός της άρθρωσης (εικ. 2). Με τη βοήθεια του αρθροσκόπιου και με ειδικά εργαλεία γίνεται μέσα από μικρές τομές αφαίρεση των οστεοφύτων που περιορίζουν την κινητικότητα, καθαρισμός της άρθρωσης από ιστούς που φλεγμαίνουν, απομάκρυνση ελεύθερων σωμάτων και αφαίρεση ουλώδους ιστού σε περίπτωση δυσκαμψίας. Κάτω από ειδικές προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν και παρεμβάσεις επί του χόνδρου με σκοπό την επούλωση χόνδρινων βλαβών. Με την επέμβαση αυτή επιτυγχάνουμε βελτίωση της κινητικότητας και του πόνου.

Στην περίπτωση που υπάρχει προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα στο αγκώνα αλλά ο ασθενής είναι κάτω των 65 ετών και δραστήριος τότε μπορεί να γίνει ανοικτός χειρουργικός καθαρισμός της άρθρωσης. Οι ενδείξεις είναι ίδιες με αυτές του αρθροσκοπικού καθαρισμού, δηλαδή περιορισμός της κίνησης και πόνος στις ακραίες θέσεις κάμψης και έκτασης, αλλά σε πιο έντονο βαθμό. Κατά την επέμβαση αυτή γίνεται καθαρισμός των οστεοφύτων, αφαιρούνται τα ελεύθερα σωμάτια και απομακρύνεται ο ουλώδης ιστός που προκαλεί δυσκολία στην κίνηση.

Η ολική αρθροπλαστική του αγκώνα αποτελεί λύση για την αρθρίτιδα του αγκώνα σε ασθενείς άνω των 65 ετών με περιορισμένες λειτουργικές απαιτήσεις. Παρέχει ανακούφιση από τον πόνο και βελτίωση της κινητικότητα της άρθρωσης. Η κύρια ένδειξη της συγκεκριμένης επέμβασης είναι η απώλεια της λειτουργικότητας του αγκώνα που συνοδεύεται από έντονο πόνο καθ’ όλο το εύρος κίνησης και ο οποίος δεν υποχωρεί με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και κατά τη διάρκεια της γίνεται αφαίρεση των κατεστραμμένων αρθρικών επιφανειών και τοποθετούνται εμφυτεύματα που στερεώνονται στο βραχίονα και στον πήχη με βιολογικό τσιμέντο. Στη συνέχεια τα εμφυτεύματα που είναι μεταλλικά συναρμολογούνται μεταξύ τους με ειδικό μηχανισμό από πολυαιθυλένιο (πλαστικό) που επιτρέπει την κάμψη και την έκταση του αγκώνα (εικ. 3).
Μετά από την επέμβαση οι ασθενείς παραμένουν νοσηλευόμενοι για 1-2 εικοσιτετράωρα. Οι ασθενείς εξέρχονται από την κλινική φορώντας νάρθηκα για 1 εβδομάδα. Στις 15 μέρες από το χειρουργείο αφαιρούνται τα ράμματα. Μετά από τις 15 μέρες ο ασθενής αρχίζει εντατική φυσικοθεραπεία μέχρι να αποκτήσει ο αγκώνας ικανοποιητική κίνηση. Αυτό επιτυγχάνεται συνήθως μετά από 3 μήνες.