fbpx

Οστεοαρθρίτιδα Αγκώνα ​

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα ​

Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας. Οφείλεται στο «γέρασμα» των αρθρώσεων και το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η βλάβη του χόνδρου που υπάρχει μέσα στην άρθρωση. Είναι μια πάθηση φθοράς που αρχίζει στη μεσήλικο ζωή και συναντάται συχνά στους ηλικιωμένους.

Οστεοαρθρίτιδα του αγκώνα​

Ο χόνδρος αποτελεί ένα λείο στρώμα ιστού που καλύπτει τα οστά μέσα στις αρθρώσεις. Εξυπηρετεί στην απορρόφηση των κραδασμών και βοηθάει στη λίπανση της άρθρωσης έτσι ώστε η κίνηση να είναι ομαλή κα ανώδυνη. Στην οστεοαρθρίτιδα ο χόνδρος φθείρεται και με το χρόνο γίνεται όλο και πιο λεπτός, ενώ συχνή είναι και η εμφάνιση «ρωγμών» στην επιφάνειά του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μικρά κομμάτια χόνδρου να ξεκολλάνε και να κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στην άρθρωση, προκαλλώντας μεγαλύτερο ερεθισμό. Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα ο χόνδρος μπορεί να καταστραφεί εντελώς και τα οστά να είναι ακάλυπτα, με αποτέλεσμα να «τρίβονται» μεταξύ τους (εικ. 1).

Πως προκύπτει

Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία της οστεοαρθρίτιδας. Ξέρουμε όμως με απόλυτη βεβαιότητα ότι η πάθηση είναι πιο συχνή σε άτομα με:

  •   θετικό οικογενειακό ιστορικό,
  •   προηγηθέντα κατάγματα και τραυματισμούς  γύρω από τον αγκώνα,
  •   προχωρημένη ηλικία

Συμπτώματα​

Η οστεοαρθρίτιδα προχωράει σιγά και στα αρχικά στάδια μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα ή αυτά να είναι ήπια. Το βασικό γνώρισμα της οστεοαρθρίτιδας είναι ο πόνος. Η άρθρωση σταδιακά πρήζεται και γίνεται όλο και πιο δύσκαμπτη ενώ είναι δυνατόν να παράγεται ένας ήχος τριβής κατά την κίνηση του αγκώνα.

Διάγνωση​

Η πρώιμη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του αγκώνα είναι μεγάλης σημασίας έτσι ώστε να αρχίσει η θεραπεία έγκαιρα. Η διάγνωση γίνεται από το ιστορικό του ασθενούς και από την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με τις απλές ακτινογραφίες, με τις οποίες εκτιμάται και η βαρύτητα της κατάστασης.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας είναι εξατομικευμένη, δηλαδή γίνεται ανάλογα της βαρύτητας της πάθησης και με βάση τις απαιτήσεις και προσδοκίες του κάθε ασθενή. Στα αρχικά στάδια της πάθησης προσπαθούμε να τροποποιήσουμε τις δραστηριότητες που επιβαρύνουν την άρθρωση του αγκώνα. Αυτό βέβαια είναι δύσκολο για δραστήριους ανθρώπους που κάνουν βαριά χειρωνακτική δουλειά. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν πολύ στην αντιμετώπιση του πόνου, αλλά η μακροχρόνια χρήση τους θα πρέπει να αποφεύγεται λόγω των σοβαρών επιπλοκών. Οι ενέσεις κορτιζόνης στην άρθρωση του αγκώνα μπορούν να βοηθήσουν στον πόνο και να δώσουν πρόσκαιρη ανακούφιση στον ασθενή. Είναι ασφαλείς και δεν επιβαρύνουν την ήδη κατεστραμμένη άρθρωση. Όταν τα συμπτώματα γίνουν καθημερινά και ο πόνος είναι έντονος η λύση είναι χειρουργική.

Χειρουργική Θεραπεία

Στην περίπτωση νέων δραστήριων ατόμων (< 60 ετών), που ασκούν βαριά χειρωνακτική εργασία, και ιδίως όταν ο πόνος εμφανίζεται στις ακραίες θέσης κάμψης και έκτασης, το πρώτο στάδιο στη χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του αγκώνα είναι ο αρθροσκοπικός καθαρισμός της άρθρωσης (εικ. 2). Με τη βοήθεια του αρθροσκόπιου και με ειδικά εργαλεία γίνεται μέσα από μικρές τομές αφαίρεση των οστεοφύτων που περιορίζουν την κινητικότητα, καθαρισμός της άρθρωσης από ιστούς που φλεγμαίνουν, απομάκρυνση ελεύθερων σωμάτων και αφαίρεση ουλώδους ιστού σε περίπτωση δυσκαμψίας. Κάτω από ειδικές προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν και παρεμβάσεις επί του χόνδρου με σκοπό την επούλωση χόνδρινων βλαβών. Με την επέμβαση αυτή επιτυγχάνουμε βελτίωση της κινητικότητας και του πόνου.

Στην περίπτωση που υπάρχει προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα στο αγκώνα αλλά ο ασθενής είναι κάτω των 65 ετών και δραστήριος τότε μπορεί να γίνει ανοικτός χειρουργικός καθαρισμός της άρθρωσης. Οι ενδείξεις είναι ίδιες με αυτές του αρθροσκοπικού καθαρισμού, δηλαδή περιορισμός της κίνησης και πόνος στις ακραίες θέσεις κάμψης και έκτασης, αλλά σε πιο έντονο βαθμό. Κατά την επέμβαση αυτή γίνεται καθαρισμός των οστεοφύτων, αφαιρούνται τα ελεύθερα σωμάτια και απομακρύνεται ο ουλώδης ιστός που προκαλεί δυσκολία στην κίνηση.

Η ολική αρθροπλαστική του αγκώνα αποτελεί λύση για την αρθρίτιδα του αγκώνα σε ασθενείς άνω των 65 ετών με περιορισμένες λειτουργικές απαιτήσεις. Παρέχει ανακούφιση από τον πόνο και βελτίωση της κινητικότητα της άρθρωσης. Η κύρια ένδειξη της συγκεκριμένης επέμβασης είναι η απώλεια της λειτουργικότητας του αγκώνα που συνοδεύεται από έντονο πόνο καθ’ όλο το εύρος κίνησης και ο οποίος δεν υποχωρεί με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και κατά τη διάρκεια της γίνεται αφαίρεση των κατεστραμμένων αρθρικών επιφανειών και τοποθετούνται εμφυτεύματα που στερεώνονται στο βραχίονα και στον πήχη με βιολογικό τσιμέντο. Στη συνέχεια τα εμφυτεύματα που είναι μεταλλικά συναρμολογούνται μεταξύ τους με ειδικό μηχανισμό από πολυαιθυλένιο (πλαστικό) που επιτρέπει την κάμψη και την έκταση του αγκώνα (εικ. 3).
Μετά από την επέμβαση οι ασθενείς παραμένουν νοσηλευόμενοι για 1-2 εικοσιτετράωρα. Οι ασθενείς εξέρχονται από την κλινική φορώντας νάρθηκα για 1 εβδομάδα. Στις 15 μέρες από το χειρουργείο αφαιρούνται τα ράμματα. Μετά από τις 15 μέρες ο ασθενής αρχίζει εντατική φυσικοθεραπεία μέχρι να αποκτήσει ο αγκώνας ικανοποιητική κίνηση. Αυτό επιτυγχάνεται συνήθως μετά από 3 μήνες.

Αποτελέσματα ​

Τα αποτελέσματα της ολικής αρθροπλαστικής αγκώνα σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα είναι πολύ καλά σε ποσοστά γύρω στο 80% για τα πρώτα 5 χρόνια. Οι ασθενείς αποκτούν ανώδυνη κίνηση στον αγκώνα και καλή λειτουργικότητα του άκρου. Σε ότι αφορά τις δραστηριότητες, οι ασθενείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να σηκώνουν βάρος πάνω από 5 κιλά ή 2 κιλά αν πρόκειται για επαναλαμβανόμενη κίνηση. Επίσης συνιστάται η αποφυγή αθλητικών δραστηριοτήτων. Ακόμα και αν έχει πολύ καλή λειτουργία η αρθροπλαστική και μπορεί ο ασθενής να συμμετέχει σε αθλήματα, δεν το συνιστούμε, καθώς αυτό θα προκαλέσει πιο γρήγορη φθορά της αρθροπλαστικής.

Επιπλοκές ​

Σε όλες τις αρθροπλαστικές το μέταλλο τρίβεται πάνω στο πλαστικό κατά την κίνηση. Όσο νεότερος και πιο δραστήριος είναι ο ασθενής τόσο γρηγορότερα γίνεται αυτό. Κατά την τριβή του ‘πλαστικού’ παράγονται σωματίδια που οδηγούν στην σταδιακή διάβρωση του οστού (οστεόλυση) και τη χαλάρωση του μεταλλικού εμφυτεύματος. Η πιθανότητα ‘χαλάρωσης’ της αρθροπλαστικής αγκώνα είναι της τάξης του 15% στα 10 χρόνια. Η πιθανότητα λοίμωξης είναι 2%. Άλλη μία επιπλοκή της ολικής αρθροπλαστικής αγκώνα είναι η ωλένια νευρίτιδα (ερεθισμός του ωλένιου νεύρου) που αν είναι σοβαρή διορθώνεται με επιπρόσθετη επέμβαση. Το κάπνισμα και παθήσεις όπως ο διαβήτης και οι αγγειοπάθειες, σχετίζονται με αυξημένα ποσοστά επιπλοκών.

Τι γίνεται μετά από πολλά χρόνια;

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική αγκώνα θα πρέπει να παρακολουθούνται σε ετήσια βάση από το γιατρό τους, κλινικά και με ακτινογραφίες αγκώνα (εικ. 4). Η πιθανότητα ‘χαλάρωσης’ της αρθροπλαστικής είναι περίπου 15% στα 10 χρόνια. Αν αυτό συμβεί σε ολική αρθροπλαστική, συνήθως απαιτείται αναθεώρηση της αρθροπλαστικής με ειδικά εμφυτεύματα, που είναι πιο πολύπλοκη επέμβαση από την αρχική και το λειτουργικό αποτέλεσμα δεν είναι πάντοτε άριστο.

Επιστρέψτε με υγεία και δύναμη για νέες προκλήσεις!

Virtual personal assistant from Los Angeles supports companies with administrative tasks and handling of office organizational issues.