Η αρθρίτιδα είναι μια συχνή κατάσταση, που επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών, ακόμα και παιδιά και προκαλεί πόνο και φλεγμονή σε μια ή και περισσότερες αρθρώσεις.
Οι πιο συχνές μορφές αρθρίτιδας που προσβάλουν τα χέρια είναι η οστεοαρθρίτιδα, η μετατραυματική αρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Βέβαια υπάρχουν και άλλες μορφές αρθρίτιδας που είναι όμως πολύ σπάνιες.
Μέσα από αυτό το άρθρο θα γνωρίσουμε τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, έναν τύπο που ξεκινά συνήθως κοντά στη μέση ηλικία.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλείται από φλεγμονή στην άρθρωση. Αυτή η φλεγμονή καταστρέφει τον χόνδρο, που είναι η ομαλή επένδυση των αρθρώσεων. Όταν ο χόνδρος φθαρεί, το οστό εκτίθεται και καθώς δεν «γλιστρά» εύκολα πάνω στο άλλο οστό, προκαλείται δυσκαμψία και πόνος.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα επηρεάζει ολόκληρο το σώμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο σε πολλές αρθρώσεις, με κυριότερες αυτές του καρπού και των δακτύλων.
Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να μετατραπεί σε μια χρόνια, κατάσταση και να οδηγήσει σε σημαντική αναπηρία.
Αιτίες εμφάνισης και συμπτώματα ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Αιτίες Εμφάνισης ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα φαίνεται να είναι ως έναν βαθμό μια κληρονομική πάθηση. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν γονίδια που τους καθιστούν ευαίσθητους στη νόσο.
Τα άτομα με αυτά τα γονίδια δεν θα αναπτύξουν αυτόματα ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά θα προηγηθεί μια κατάσταση, όπως μια μόλυνση ή ένας περιβαλλοντικός παράγοντας, που θα τα ενεργοποιήσει. Όταν το σώμα εκτίθεται σε μια τέτοια κατάσταση, το ανοσοποιητικό σύστημα ανταποκρίνεται «ακατάλληλα» με αποτέλεσμα, αντί να προστατεύει την άρθρωση, να παράγει ουσίες που την βλάπτουν.
Το αποτέλεσμα είναι οι σύνδεσμοι και οι χόνδροι των προσβεβλημένων αρθρώσεων να γίνονται λιγότερο λειτουργικοί. Η διάβρωση του αρθρικού χόνδρου, μαζί με τις αλλαγές στους συνδέσμους, οδηγούν σε παραμόρφωση των αρθρώσεων. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο πόνος και η δυσμορφία αυξάνονται.
Συμπτώματα ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Όπως και σε άλλα είδη αρθρίτιδας, οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορεί να εμφανίσουν πόνο, πρωινή δυσκαμψία και πρήξιμο.
Τα κύρια συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι:
· Οίδημα, πόνος και δυσκαμψία στην άρθρωση, ακόμη και όταν δεν χρησιμοποιείται
· Αίσθηση καψίματος γύρω από την άρθρωση
· Παραμορφώσεις και συγκάμψεις των αρθρώσεων και αλλαγή στο σχήμα των δακτύλων
· Μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα δάχτυλα
· Γενικά συμπτώματα, όπως πυρετός, ανορεξία και κακουχία
· Αδυναμία λόγω χαμηλού αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία)
· Οζίδια, ή εξογκώματα, ιδιαίτερα γύρω από τον αγκώνα
· Τρίξιμο κατά την κίνηση των δακτύλων
Διάγνωση και αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας:
Διάγνωση ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα διαγιγνώσκεται μέσω ιατρικού ιστορικού και της κλινικής εξέτασης. Για τη διάγνωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ο γιατρός σας θα εξετάσει τις αρθρώσεις σας. Θα κάνει μια πλήρη κλινική εξέταση για να αναζητήσει σημεία και συμπτώματα ειδικά της πάθησης. Μπορεί να υπάρχουν αρθρώσεις που προς το παρόν δεν πονάνε αλλά μπορεί να έχουν αρχίσει να επηρεάζονται. Ο γιατρός σας θα αξιολογήσει την επίδραση της αρθρίτιδας στην καθημερινότητα και τις δραστηριότητές σας.
Πιο συγκεκριμένα, ορισμένες από τις καταστάσεις που αναζητά ο γιατρός περιλαμβάνουν το πρήξιμο και το κάψιμο γύρω από τις αρθρώσεις, επώδυνη κίνηση, εξογκώματα κάτω από το δέρμα, παραμόρφωση και σύγκαμψη των αρθρώσεων (αδυναμία πλήρους έκτασης ή κάμψης της άρθρωσης).
Μια εξέταση αίματος μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διάγνωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Οι εξετάσεις που δίνονται είναι η ταχύτητα καθίζησης των ερυθροκυττάρων (ΤΚΕ) και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) και μας δείχνουν την ένταση της φλεγμονής στο σώμα. Πιο ειδικές εξετάσεις περιλαμβάνουν τον ρευματοειδή παράγοντα και το αντίσωμα κιτρολλιωμένου πεπτιδίου (CPP), που αποτελούν ειδικούς δείκτες για τη διάγνωση της νόσου.
Συχνά ο ασθενής πρέπει να κάνει και ακτινογραφίες για να γίνουν καλύτερα αντιληπτά ορισμένα χαρακτηριστικά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Αυτά περιλαμβάνουν τη στένωση των αρθρώσεων και τις διαβρώσεις των οστών.
Αντιμετώπιση ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Αν και δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, έχουμε πολλές επιλογές που μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου των αρθρώσεων και στη βελτίωση της λειτουργίας.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αντιμετωπίζεται συνήθως με φαρμακευτική αγωγή, από του στόματος ή ενέσιμης μορφής. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: αυτά που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα και αυτά που έχουν τη δυνατότητα να τροποποιήσουν την πορεία της νόσου και συχνά χρησιμοποιούνται μαζί.
Η ασπιρίνη και η ιβουπροφαίνη μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Τα φάρμακα που τροποποιούν την ασθένεια όμως, περιλαμβάνουν τις ενέσεις μεθοτρεξάτης και σουλφασαλαζίνης. Σήμερα, υπάρχουν νεότερα φάρμακα, που καλούνται βιολογικοί παράγοντες και έχουν πολύ υψηλή αποτελεσματικότητα.
Η άσκηση είναι ένα σημαντικό μέρος του προγράμματος θεραπείας της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Ο γιατρός και ο φυσιοθεραπευτής μπορούν να συνεργαστούν για να αναπτύξουν ένα πρόγραμμα άσκησης, που βοηθά στην ενίσχυση των αρθρώσεων χωρίς να τους ταλαιπωρεί.
Η Αρθροπλαστική είναι η χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης και αποτελεί την καλύτερη επιλογή, όταν τα φάρμακα έχουν αποτύχει και οι αρθρικές επιφανειες έχουν καταστραφεί, με αποτέλεσμα να προκαλείται χρόνιος πόνος, δυσκαμψία και παραμόρφωση.
Εάν υποφέρετε από επίμονο ή χρόνιο πόνο στις αρθρώσεις, θα πρέπει να κλείσετε ραντεβού με έναν ειδικό γιατρό για να σας εξετάσει και να σας προτείνει τον κατάλληλο τρόπο αντιμετώπισης, σύμφωνα με τις ανάγκες σας.
