Ο καρπός αποτελείται από οκτώ μικρά οστά και τα δύο οστά του αντιβραχίου, την κερκίδα και την ωλένη (εικ. 1). Το σχήμα των οστών επιτρέπει στον καρπό να λυγίζει και να ισιώνει, να κινείται από τη μία πλευρά στην άλλη και να περιστρέφεται, όπως στην περιστροφή της παλάμης προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Ένα κάταγμα μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε από αυτά τα οστά όταν ασκηθεί μεγάλη βία, όπως για παράδειγμα μετά από πτώσεις πάνω στο χέρι, τροχαία ατυχήματα, πτώσεις από μεγάλο ύψος, όπως από όροφο η σκάλα. Πολλές φορές τα κατάγματα του καρπού και κυρίως τα κατάγματα της περιφερικής κερκίδας οφείλονται σε οστεοπόρωση, μία παθολογική κατάσταση που κάνει τα οστά εύθραυστα.
Το συχνότερο κάταγμα στον καρπό είναι το κάταγμα της περιφερικής κερκίδας (εικ. 1). Τα κατάγματα του καρπού συνοδεύεται από έντονο πόνο, οίδημα και επώδυνη κινητικότητα του χεριού. Τις περισσότερες φορές υπάρχει και μεγάλη παραμόρφωση του καρπού. Στην περίπτωση των καταγμάτων των μικρών οστών του καρπού, όπως του σκαφοειδούς, η παραμόρφωση δεν είναι συχνή. Τα κατάγματα γενικότερα διακρίνονται σε σταθερά μη παρεκτοπισμένα, στα οποία τα κομμάτια του οστού δεν έχουν μετατοπιστεί. Άλλα κατάγματα είναι ασταθή και τα κομμάτια των οστών μετατοπίζονται, οπότε ο καρπός εμφανίζει μεγάλη παραμόρφωση. Μερικά κατάγματα επεκτείνονται μέσα στην άρθρωση του καρπού και διαταράσσουν τη συνέχεια της αρθρικής επιφάνειας. Τα κατάγματα αυτά λέγονται ενδαρθρικα. Αν η αρθρική επιφάνεια της κερκίδας διατηρείται ανέπαφη τότε τα κατάγματα λέγονται εξωαρθρικά. Μερικές φορές το οστό θρυμματίζεται σε πολλά μικρά κομμάτια, γεγονός που καθιστά το κάταγμα ασταθές και λέγεται συντριπτικό κάταγμα. Ανοικτό λέγεται ένα κάταγμα όταν κάποιο τμήμα του σπασμένου οστού διαπερνά το δέρμα και έρχεται σε επικοινωνία με το εξωτερικό περιβάλλον. Στα ανοικτά κατάγματα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης από την είσοδο μικροβίων μέσα στο οστό.
Οι απλές ακτινογραφίες είναι απαραίτητες για την διάγνωση και επιβεβαίωση των καταγμάτων (εικ. 2). Είναι αυτές που θα βοηθήσουν το γιατρό να αξιολογήσει τους χαρακτήρες του κατάγματος και να λάβει τις αποφάσεις για την οριστική θεραπεία. Μερικές φορές και ιδίως στα ενδαρθρικά κατάγματα είναι απαραίτητη η αξιολόγηση με αξονική τομογραφία, ώστε να απεικονιστεί ο βαθμός της συντριβής και συμμετοχής της αρθρικής επιφάνειας (εικ. 3). Η μαγνητική τομογραφία χρειάζεται στις περιπτώσεις όπου υπάρχει υποψία συνδεσμικής βλάβης του καρπού ή στις περιπτώσεις καταγμάτων των μικρών οστών του καρπού, όπως του σκαφοειδούς, που μπορεί να εμφανίσουν άσηπτη νέκρωση.
Η θεραπεία είναι σχεδόν πάντα χειρουργική και εξαρτάται από τους χαρακτήρες του κατάγματος. Η εντόπιση του κατάγματος, ενδοαρθρικη ή εξωαρθρική, το μέγεθος της παρεκτόπισης και ο βαθμός της αστάθειας είναι παράγοντες που προσδιορίζουν το είδος της θεραπείας. Άλλες σημαντικές παράμετροι είναι η ηλικία του ασθενούς, η γενικότερη κατάσταση της υγείας του, το είδος της εργασίας, αν πρόκειται για το κυρίαρχο ή μη άκρο, η ενασχόληση με τον αθλητισμό και το είδος αυτού, η παρουσία τυχόν προηγούμενου τραυματισμού ή αρθρίτιδας. Η συντηρητική θεραπεία με νάρθηκα ή γύψο πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στα σταθερά και απαρεκτόπιστα κατάγματα. Τα ασταθή, παρεκτοπισμένα, συντριπτικά κατάγματα και τα ενδαρθρικά κατάγματα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Μέθοδος εκλογής της χειρουργικής θεραπείας είναι η ανοικτή ανάταξη του κατάγματος και η εσωτερική οστεοσύνθεση αυτού με πλάκα και βίδες (εικ. 4). Ενίοτε και μόνο σε ανοικτά κατάγματα μπορεί να χρειαστεί εξωτερική οστεοσύνθεση, με βελόνες και πλαίσιο σταθεροποίησης έξω από το σώμα (εικ. 5). Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο η αρθροσκόπηση για τα κατάγματα του καρπού. Με την αρθροσκόπηση γίνεται εκτίμηση των συνόδων συνδεσμικών βλαβών και της ανάταξης των αρθρικών επιφανειών. Ο χειρουργός χεριού είναι σε θεση να καθορίσει ποια θεραπεία είναι η πιο κατάλληλη για την περίπτωσή σας.
Ένα από τα πλεονεκτήματα της χειρουργικής θεραπείας των καταγμάτων του καρπού είναι η ταχεία αποκατάσταση. Συνήθως μετά το χειρουργείο τοποθετείται ένας νάρθηκας ο οποίος διατηρείται για δύο εβδομάδες μέχρι να αφαιρεθούν τα ράμματα. Μετά από τις δύο εβδομάδες μπορεί να ξεκινήσει η φυσιοθεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει κινησιοθεραπεία με ασκήσεις στον καρπό και στα δάχτυλα έτσι ώστε να αποφευχθεί η δυσκαμψία του καρπού και των δακτύλων. Μετά τη συμπλήρωση του πρώτου μήνα από το χειρουργείο μπορεί να ξεκινήσει και η ενδυνάμωση των μυών του καρπού. Συνήθως στους δύο μήνες από την επέμβαση η κίνηση και η δύναμη του καρπού έχει αποκατασταθεί.
Το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από την εντόπιση του κατάγματος, την ενδαρθρική συμμετοχή και την ποιότητα ανάταξης του κατάγματος. Κατάγματα τα οποία έχουν αναταχθεί ανατομικά και έχουν σταθεροποιηθεί χειρουργικά με σωστή τεχνική εμφανίζουν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πλήρη αποκατάσταση.
Παρακάτω δείτε κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά που έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία ο Δρ. Βενουζίου:
Γυναίκα 72 ετών υπέστη συντριπτικό κάταγμα περιφερικής κερκίδας αριστερά, μετά από πτώση από την όρθια στάση. Η ασθενής υπεβλήθη σε αξονική τομογραφία του αριστερού καρπού
Άνδρας 34 ετών υπέστη βαρύ κάταγμα περιφερικής κερκίδας μετά από πτώση από ύψος 3 μέτρων. Ο ασθενής αντιμετωπίστηκε αρχικά στο εξωτερικό και στη συνέχεια ήρθε
Λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας 9, Θεσσαλονίκη 54640
Τηλ: 2310846666
Κιν: 6945298190
Κλινική Άγιος Λουκάς
Πανόραμα Θεσσαλονίκης, 55236
Τηλ: 2310380000
Τηλ: 2310380040
